Six Nations Cup;
20 februari vertrokken we met het NL team naar Belfast voor de Six Nations Cup.
Mijn eerste deelname, heel veel zin aan.
Na een goede vlucht en aankomst in het hotel even lekker wat gegeten met z’n allen. De openingsceremonie weer overleefd in pak!
Daarna de dames aanmoedigen want die moesten 2 wedstrijden spelen, die allebei werden gewonnen. Nog even wat nagepraat, wat drinken en vroeg op bed om morgenvroeg zelf aan de bak te gaan.
S’ochtends lekker ontbeten met de mannenploeg, daarna alvast wat pijltjes ingegooid, omgekleed en klaar maken voor de eerste wedstrijd tegen Noord Ierland. Na een spannend begin liepen we uiteindelijk uit naar 13-9 voorsprong. De winst was een feit. Na slecht eindigen (13-12) moesten we winnen van (wereldkampioen) Schotland om alles in eigen hand te houden. 3 legs gewonnen en 2 verloren deze wedstrijd.
In de middag mochten we aantreden tegen Schotland en wat een goed begin hadden we. we liepen uit naar 6-1 voorsprong en uiteindelijk makkelijk de winst weten te pakken met 18-7. 4 legs gewonnen en 1 verloren deze wedstrijd. Nu wacht (Europees kampioen) Wales met Martin Philips in de gelederen..
Op zondag moesten eerst de dames de halve finale spelen tegen Engeland, deze werd jammer maar helaas met 5-1 verloren. De dames waren dus klaar. Wij moesten om 13.30 uur als 1e de halve finale spelen. Na een redelijk gelijk opgaand begin liepen we eind van de wedstrijd bij hun weg en wonnen met 13-9. Noppert gooide de beslissende leg een 12 darter (20 – tops,tops) lekker… 2 gewonnen en 2 verloren (laatste hoefde niet meer)
We konden nu even wat eten om ons weer op te laden voor de grote finale tegen Engeland met Mitchell, Durant, Hogan, McGeeney en Atkins. op papier de te kloppen ploeg. ik mocht als 2e beginnen wat betekent dat ik van de 5 legs maar 1 mag beginnen. Das nou jammer.. Maar ja.. Breken dus..
Mijn eigen leg na 12 pijlen tegen Durrant en hij is uit. 0-2 achter. Komen goed terug – het blijft spannend, gaat op en neer en uiteindelijk komen we 12-10 voor. Wesley verliest 12-11. Michel verliest, na 1 pijl missen op D5 en zo is het 12-12. Ik moest de laatste aantreden tegen McGeeney. Ik begon slecht met 41,60,60 en zo wint McGeeney de wedstrijd. 12-13 verlies… OEI das balen zeg….
Uiteindelijk wel terug gekeken op een goed toernooi en heel gezellig gehad met z’n allen… De zondagavond werd afgesloten met een dikke borrel en zo op maandagochtend weer naar huis..